5 złotych 1925

Nominał:	5 złotych
Data emisji:	1 maj 1925
Seria i numer:	FN 9069563
Wymiar:	127 mm x 83 mm
Znak wodny:	Na całej powierzchni siatka z zaokrąglonych na rogach kwadratów.
Awers:	W czterech narożnikach oznaczenie nominału w rozetach giloszowych. Z lewej strony w okręgu wizerunek rewersu jednej z najbardziej poszukiwanych i najrzadszych monet okresu międzywojennego. Historia tego numizmatu jest ogromnie ciekawa. Mimo, że ta pięciozłotówka była przygotowywana do powszechnego obiegu z okazji rocznicy Konstytucji 3 Maja to do niego nigdy nie trafiła. Powód był prozaiczny. Moneta została wybita z srebra o próbie Ag.900, a nie Ag.750 jak późniejsze pięciozłotówki. Zawartość srebra sprawiała, że więcej był warty kruszec zastosowany do jej wybici niż wartość jej nominału. Po wprowadzeniu do obiegu szybko zniknęłaby z obiegu i zapewnie zostałaby przetopiona. Część niewielkiego wybitego nakładu została wyprzedana kolekcjonerom. Na awersie umieszczono godło zaprojektowane przez Edwarda Ludwika Bartłomiejczyka (1885 1950). Orła tego z niewielkimi różnicami w ogonie możemy oglądać na wpuszczonych wcześniej do obiegu monetach 1 i 2 złotowych z lat 1924 i 1925. Rewers monety przygotował Stanisława Romana Lewandowskiego (1859 1940). Władze mennicy przekazały prasie, że postać kobieca znajdująca się na monecie to królowa Jadwiga mająca przedstawiać Polskę. Monetę zaczęto nazywać „Konstytucja” z powodu księgi, którą postać kobieca miała na kolanach, a w rękach trzymał ją pachołek. Z prawej strony w okręgu umieszczono słowne oznaczenie nominału. Pomiędzy dwoma okręgami dostrzegamy kaduceusz (symbol pokoju i handlu), nad którym widnieją kłosy zboża (symbol rolnictwa). Nad numeracją znajduje się koło zębate symbolizujące przemysł. Druk typograficzny brązowy i zielony. Poddruk litograficzny w kolorze żółtym.
Rewers:	W czterech narożnikach oznaczenie nominału w rozetach giloszowych. W centrum wizerunek orła. Druk typograficzny zielony. Poddruk litograficzny w kolorze żółtym.
Podpis:	Minister Skarbu - Władysław Grabski Dyrektor Departamentu Obrotu Pieniężnego - Wawrzyniec Kubala
Autor:	Projektantem waloru jest Wacław Borowski.
W obiegu:	od 1 sierpnia 1925 do 30 czerwca 1929 (ostateczny termin wymiany 30 czerwiec 1931)
Drukarnia:	Polskie Zagłady Graficzne, Warszawa
Klauzula:	Podrabianie i współdziałanie w rozpowszechnianiu podrobionych biletów zdawkowych karane jest ciężkim więzieniem
Uwagi:	Nakład 59 709 000 sztuk. Ten bilet zdawkowy wyemitowany przez Skarb Państwa postanowiono wprowadzić do obiegu w wyniku niewystarczającej ilości bilonu będącego w obiegu po reformie walutowej, która miała miejsce 28 kwietnia 1924 roku. Po nasyceniu rynku monetami, bilety zdawkowe wycofano z obiegu.

‹ Wstecz

Do opisu banknotu wykorzystano informacje z katalogu Pana Czesława Miłczaka „Banknoty polskie i wzory” z 2012 roku (Tom I)