Nominał:	200000 rubli
Data emisji:	2000
Seria i numer:	эс 5144447
Wymiar:	150 mm x 74 mm
Znak wodny:	Wielotonowy, w niezadrukowanym polu ozdobny kwiat znajdujący się na fasadzie głównej Regionalnego Muzeum Sztuki im. Pavela Maslenikova w Mohylewie. Dodatkowo został umieszczony znak filigranowy w postaci skrótu „НБРБ”.
Awers: W centrum znajduje się fasada główna Regionalnego Muzeum Sztuki im. Pavela Maslenikova, powołanego zgodnie z ustawą Republiki Białorusi „O muzeach i zbiorach muzealnych Republiki Białorusi” na podstawie decyzji № 13 z dnia 19.11.1990 wydanej przez regionalny komitet wykonawczy Rady Deputowanych z obwodu mohylewskiego. Wybudowany w latach 1903-1914 dwupiętrowy, asymetryczny budynek w kształcie litery T jest zabytkiem architektonicznym z początku XX wieku. Łączy on w sobie cechy nowoczesności i pseudo-rosyjskiego stylu późnego klasycyzmu. Mimo że całość została zaprojektowana przez słynnego architekta Kamburova, za ukończenie prac był odpowiedzialny znany ze swoich prac w Mohylewie, Samarze i Ufie A. Drucker. Fasada główna jest podzielona przez dwie pionowe osie. Jedna z nich ozdobiona pośrodku rozetą jest zakończona czterospadowym dachem w kształcie kokosznika (kokosznik jest nakryciem głowy kobiety popularnym w carskiej Rosji). Drugą oś stanowi dwupoziomowa wieża zwieńczona sześciokątnym dachem. Okna na pierwszym piętrze mają prostokątny kształt, a na drugim łukowaty. Budynek jest ozdobiony rozetami w prostokątnych ramach, półkolumnami ze sztukateriami, kapitelami, karniszami i ornamentami roślinnymi. Szczególną uwagę przykuwają rzeźbione drewniane drzwi. Pierwszą instytucją mieszczącą się w tym budynku był ziemiański bank chłopski. Po zajęciu przez żołnierzy Armii Czerwonej sztabu carskiego w Mohylewie budynek służył jako wydawnictwo redakcji „Революционная ставка”. W maju 1919 roku cały budynek został przeniesiony po pieczę Kuratorium Oświaty. Wówczas postanowiono w budynku otworzyć muzeum kultury proletariackiej (Państwowe Muzeum Historyczne Mohylewa), które w tym miejscu istniało do 1932 roku. Od 1932 roku w gmachu mieścił się Komitet Regionalny Mohylewskiego KPZR. Ciekawym miejscem w murach budynku była pancerna sala, skrywająca depozyt cennych artefaktów, wśród których najbardziej znany był Krzyż Eufrozyny Połockiej wykonany przez złotnika Łazara Bogsze. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej wojska hitlerowskie zrabowały większość kosztowności. Komisja utworzona na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 1944 roku, potwierdziła zniknięcie wielu eksponatów, do których można zaliczyć między innymi: zbiór białoruskich rękopisów i listów (175 sztuk), broń z X-XIV wieku (280 sztuk), monety (18000 sztuk), ikony z XVII-XIX wieku, maczugę Zygmunta III, srebrną mitrę Grigorija Osipowicza Konisskiego oraz całun z 1566 roku, autorstwa bliskiego krewnego Iwana IV Wasilewicza. Kiedy miasto zostało wyzwolone w 1944 roku, w budynku umieszczono regionalne i miejskie komitety partii komunistycznych BSSR. Dodatkowo swoją siedzibę znalazła tutaj redakcja gazety „Mohylewska Prawda”. Od 19 listopada 1990 roku na mocy uchwały komitetu wykonawczego regionalnej rady posłów Mohylewa otworzono regionalne muzeum sztuki, które sześć lat później na mocy dekretu prezydenta Białorusi otrzymało imię Pavela Maselnikova. W muzeum aż cztery sale są poświęcone patronowi placówki. W jednej z nich znajdują się szkice kostiumów i scenerii, które malarz stworzył podczas swojej dwudziestoletniej kariery w Białoruskim Teatrze Opery i Baletu. Pozostałe sale zdobią ogromne płótna z obrazami przedstawiającymi piękno Krymu, Karpat i Bałtyku, wykonane przez autora w technice malowania sztalugowego. Maslenikow wolał malować góry i zimowe krajobrazy, często używając trudnego do zdobycia białego koloru. W muzeum można zobaczyć akwarele i grafiki Konstantin Gedda, przedstawiające przedwojenny Mohylew. Wśród eksponatów można podziwiać również ramy ikon, ceramikę, krzyże i świeczniki.     W górnej części banknotu napis „БІЛЕТ НАЦЫЯНАЛЬНАГА БАНКА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ”. W prawym górnym rogu skrót „НБРБ”. Pod budynkiem napis „МАСТЦЦКІ МУЗЕЙ У МАГІЛЁВЕ”. Niżej słowne oznaczenie nominału. Rok emisji „2000” zamieszczono w rozecie giloszowej w prawym dolnym rogu. Druk w kolorze zielonym - wklęsłodruk. Poddruk offsetowy niebieski, zielony, róż wenecki, ciemno żółty.
Rewers: W centrum zamieszczono kolaż z elementów architektonicznych mohylewskiego Muzeum Regionalnego Sztuki im. Pavela Maselnikova. Widzimy między innymi metalowe pręty znajdujące się na dachu budynku oraz łukowate okno widoczne na awersie z prawej strony fasady budynku na drugim piętrze.     Z prawej strony u góry widnieje godło Mohylewa. Na tle niebieskiej barokowej tarczy znajdują się trzy białe wieże. W przejściu bramy o białych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii wyłania się srebrny rycerz w zbroi z podniesionym nad głowę mieczem. Na szczycie środkowej wieży pod dachem widnieje czerwona tarcza z Pogonią. Pod wieżyczkami znajduje się zielone pole. Pierwszy historyczny herb miasta wraz z prawami magdeburskimi wydał 28 stycznia 1577 roku król polski Stefan Batory. Wówczas na tarczy była tylko jedna wieża. Podczas trwania wojny polsko-rosyjskiej na skutek powstania mieszczan w 1661 roku przeciwko moskiewskim okupantom, miasto zostało ponownie włączone w granice Rzeczpospolitej Obojga Narodów. W nagrodę król Jan Kazimierz zrównał prawa miejskie Mohylewa z Wilnem, a herb miasta otrzymał nowy element - Pogoń. Obecny herb został zatwierdzony 3 stycznia 2005 roku.     W lewym górnym napis „ДЗВЕСЦЕ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ”. Na dole waloru w centrum liczbowe oznaczenie nominału „200000”. Druk offsetowy w kolorze zielonym. Poddruk offsetowy zielony, niebieski, słomkowy, różowy, jasny czerwony.
Podpis:	СТАРШЫНЯ ПРАЎЛЕННЯ (Prezes Zarządu) - Надзея Андрэеўна Ермакова
W obiegu:	od 12 marca 2012 do 1 stycznia 2017 (banknot można wymieniać do 1 stycznia 2022 roku)
Drukarnia:	Московская печатная фабиика Гознак „GONZAK”, Moskwa
Klauzula:	Падробка білетаў Нацыянальнагa Банка Рэспублікі Беларусь праследуецца па закону
Zabezpieczenia:	Do zabezpieczeń można zaliczyć: ▸ mikrodruki stalorytowe i offsetowe - na awersie powtarzający się tekst „НБРБ” (dolna krawędź giloszowego pasa na górze waloru) oraz liczba „200000” (górna krawędź giloszowego pasa na dole waloru oraz wypełnienie pionowego pola w kolorze zielonym w pobliżu lewego marginesu), na rewersie powtarzający się tekst „НБРБ” (dolna krawędź giloszowego pasa na górze waloru oraz wypełnienie motywu roślinnego na górze waloru), liczba „200000” (górna krawędź giloszowego pasa na dole waloru) oraz „МАСТАЦКІМУЗЕЙ” (wypełnienie okna w pobliżu dolnego marginesu); ▸ tło antykseryczne; ▸ okienkowa meetalizowana nitka zabezpieczająca o szerokości 3 mm - podczas poruszania banknotem nitka zaczyna mienić się kolorami tęczy, dodatkowo w zależności od kąta patrzenia na nitce można zaobserwować sprawiający wrażenie ruchu powtarzający się tekst „НБРБ” (wodczne jest przesuwanie się względem siebie grup liter „НБ” i „РБ”);; ▸ recto-verso - elementy grafiki widocznej na awersie z prawej strony muzeum wydrukowane po obu stronach banknotu, uzupełniają się pod światło tworząc całość; ▸ efekt kątowy wielokolorowy - na awersie w wyodrębnionym polu z prawej strony muzeum widoczny w zależności od kąta patrzenia tekst „НБРБ” w układzie pionowym - każda litera posiada własny kolor, ponadto po obrocie banknotu o 180° widoczna jest zmiana koloru poszczegolnych liter; ▸ Iron Frame - zabezpieczenie przypominające znak wodny na dłuższych brzegach waloru, mające na celu zmocnić jego krawędzie; ▸ oznaczenie dla niewidomych - na awersie w lewym dolnym rogu pięć równoległych do siebie prostokątów i dwie kropki o wypukłych brzegach; ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle podczerwonym - na awersie widać fragment pionowego oznaczenia nominału „200000” wraz z oznaczeniem dla niewidomych, fragment pasa giloszowego na dole i górze waloru, prawa połowa liczbowego oznaczeniem nominału „200000” w pobliżu górnego marginesu, fragment fasady muzeum oraz podpis władz banku, na rewersie pionowa seria wraz z numeracją oraz elementy graficzne widoczne z prawej strony waloru; ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle ultrafioletowym - włókna zabezpieczające zatopione w masie papierowej w kolorze czerwonym, niebieskim i żółtym, na rewersie z prawej strony widoczna seria i numeracja w kolorze zielonym, w pobliżu lewego marginesu prostokąt z cyfrowym oznaczeniem nominału w kolorze zielonym.
Ciekawostki:	Zastosowane w opisywanym banknocie zabezpieczenie Iron Frame nie jest powszechnie znane. Przyglądając się opisywanemu walorowi pod światło oprócz zwykłego znaku wodnego można zobaczyć pseudo znaki wodne na brzegach. Wyglądają one jak małe, ledwo zauważalne zacienione pasma na górnej i dolnej krawędzi banknotu. Zabezpieczenie to poprzez wzmocnienie krawędzie banknotu wydłuża jego żywotność. Technologia ta została opracowana w GOZNAK nie później niż w 2010 roku. Fakt ten potwierdza zaprezentowanie przez rosyjską drukarnię podczas międzynarodowej wystawy INTERGRAPF-2010 w Barcelonie banknotu reklamowego „Krajowe rzemiosło”, który posiadał ten element protekcyjny. Podobną technologię o nazwie Edgetone® opracowało brytyjskie De La Rue. W przeciwieństwie do Iron Frame Brytyjczycy na krawędziach umieścili nie jeden, lecz kilka wyraźnych znaków wodnych umieszczonych wzdłuż każdego dłuższego boku banknotu. Bez odpowiednich testów trudno jest porównać oba zabezpieczenia, ale można założyć, że Iron Frame podczas produkcji banknotów będzie sprawiało mniej problemów. Chodzi o to, że Edgetone® wymaga dokładnego cięcia poszczególnych banknotów - niewielkie przesunięcie podczas cięcia może spowodować, że brzeg banknotu zostanie uformowany pomiędzy dwoma paskami znaku wodnego, w rezultacie czego funkcjonalność Edgetone® zostanie zmniejszona, ponieważ krawędź nie zostanie wzmocniona przez zgrubienie. Pseudo znaki wodne w Iron Frame są szersze i jednorodne, dzięki czemu zabezpieczenie to posiada większą tolerancję w przypadku przesunięcia banknotów, zachowując przy tym swoją funkcjonalność. Dodatkowo Iron Frame wzmacnia rogi banknotów.