100 rubli 2000 - Białoruś

Nominał:	1000 rubli
Data emisji:	2000
Seria i numer:	пБ 0276123 (banknot wydrukowany w 2003 roku)
Wymiar:	150 mm x 69 mm
Znak wodny:	Wielotonowy, w niezadrukowanym polu wizerunek baletnicy.
Awers: W centrum grafika prezentująca Narodowy Akademicki Teatr Wielki Opery i Baletu w Mińsku znajdujący się na przedmieściu Trójcy Świętej. Pierwszy stały teatr na Białorusi powstał w 1930 roku poprzez przekształcenie mińskiej szkoły opery i baletu w Studio Opery i Baletu, na którego czele stanął słynny rosyjski wokalista Anton Bonachich. W ciągu trzech lat w studiu pracowali profesjonalni artyści i wystawiano takie opery jak „Carmen” i „Eugeniusz Oniegin”. 25 maja 1933 roku otwarto uroczyście Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu wystawiając operę „Carmen” z Łarisą Aleksandrowską w roli głównej. Wśród pierwszych sztuk wystawianych na deskach teatru był „Eugeniusz Oniegin” w reżyserii V. Borisevicha i „Dama Pikowa” w reżyserii B. Mardvinava. Z braku siedziby teatr wystawiał przedstawienia do 1938 w Białoruskim Teatrze Dramatycznym. Początkowo budynek teatru miał być wybudowany według projektu architekta Georga Ławrowa. W 1932 roku w czasopiśmie „Sztuka i rewolucja” został opublikowany jego artykuł „O budowie Teatru Państwowego w Mińsku białoruskim”, który opisywał projekt w szczegółach. Nowy budynek miał być wyposażony w najnowszą technologię i miał pomieścić 3400 osób. Jednak w 1933 roku zmieniono wymagania stawiane budowli i odrzucono projekt Ławrowa. Przeprowadzono nowy konkurs na projekt teatru mogącego pomieścić 3000 miejsc siedzących. Zwycięzcą został ogłoszony Joseph Langbard (Іосіф Рыгоравіч Лангбард 1882–1951). Budowa teatru została zakończona w 1938 roku. Z powodu braku środków finansowych nie zrealizowano w całości projektu. Otwarcie nowej siedziby teatru 10 maja 1939 roku zainaugurowała premiera opery Eugena Tikockiego „Michaś Podgórny”. Cykl spektakli zatytułowanych „Dekada Sztuki Białoruskiej” wystawionych w czerwcu 1940 roku w Moskwie okazał się wielkim sukcesem. Zaprezentowano wówczas pierwszy białoruski balet „Słowik” skomponowana przez Michaiła Kroshnera oraz opery narodowe, takie jak „W gęstym lesie z Polesia”, „Kwiat Fortuny” i „Michaś Podgórny”. Podczas II wojny światowej, wielu artystów teatru poszło na front lub dołączyło do partyzantki. Resztę pracowników ewakuowano w rejon rosyjskiej Wołgi. Zaraz po wyzwoleniu zespół powrócił do stolicy. 21 grudnia 1944 otwarto sezon premierą opery Eugena Tikockiego „Alesia” na scenie Domu Oficerów. Otwarcie naprawionego i przebudowanego budynku teatru, zniszczonego przez bombardowania, zainaugurowano 7 listopada 1947 operą „Кастусь Каліноўск” Дзмітрыя Лукаса. Po wojnie znacznie wzbogacono repertuar. Wystawiano między innymi „Borysa Godunowa” Modesta Musorgskiego, „Otella” i „Don Carlo” Giuseppe Verdiego, „Opowieści Hoffmanna” Jacquesa Offenbacha, „Sadko” i „Złoty Kogucik” Nikołaja Rimskiego-Korsakowa i „Lohengrin” Ryszarda Wagnera. Ogromną popularnością cieszyły się opery krajowych kompozytorów, do których zaliczał się Nikołaj Szczegłow-Kulikowicz i Jewgienij Glebow - kompozytor opery „Twoja wiosna” i baletu „Alpejska ballada”. W 1989 roku została wystawiona opera „Dzikie polowanie króla Stacha” Vladimira Soltana, która otrzymała Nagrodę Państwową Białorusi. Istotnym wydarzeniem w historii białoruskiej opery było wystawienie „Wojny i pokoju” Siergieja Prokofiewa i „Borys Godunow” Modesta Musorgskiego. Teatr cały czas powiększa swój repertuar. W latach 2006-2009 budynek opery w Mińsku został zamknięty z powodu remontu, podczas którego nastąpił powrót do pierwotnej wersji Josepha Langbard. W górnej części banknotu napis „БІЛЕТ НАЦЫЯНАЛЬНАГА БАНКА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ”. W prawym górnym rogu skrót „НБРБ”. Pod budynkiem napis „НАЦЫЯНАЛЬНЫ АКАДЭМІЧНЫ ВЯЛІКІ ТЭАТР ОПЕРЫ І БАЛЕТА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ”. Niżej słowne oznaczenie nominału. Rok emisji „2000” zamieszczono w prawym dolnym rogu. Druk w kolorze zielonym - wklęsłodruk. Poddruk offsetowy żółty, pomarańczowy i szmaragdowy.
Rewers: W centrum scena pochodząca z trójaktowego baletu Jewgienija Glebowa „Wybranka” wystawionego na scenie Narodowego Akademickiego Teatru Wielkiego Opery i Baletu w Mińsku. Sztuka była inspirowana poematami Janka Kupały. Do sporządzenia zaprezentowanej na rewersie sceny posłużyło zdjęcie wykonane podczas premiery tego baletu 28 maja 1969 roku. Wśród artystów uwiecznionych na fotografii rozpoznajemy Jakuba Botwinnika, Ludmiłe Loktionową, Joannę Letnyakową, Ludmiłę Korzenkową i Ludmiłę Efremową. W górnej części banknotu napis „СТО РУБЛЁЎ”. Na dole w centrum liczbowe oznaczenie nominału „100”. Druk offsetowy w kolorze zielonym. Poddruk offsetowy niebieski, szmaragdowy, różowy, pomarańczowy.
W obiegu:	od 1 stycznia 2000 do 1 stycznia 2017 (banknot można wymieniać do 1 stycnia 2022 roku)
Drukarnia:	Московская печатная фабиика Гознак „GONZAK”, Moskwa
Klauzula:	Падробка разліковых білетаў Нацыянальнаг Банкa Беларусі праследуецца па закону
Zabezpieczenia:	Do zabezpieczeń można zaliczyć: ▸ mikrodruki stalorytowe i offsetowe - na awersie powtarzający się tekst „НБРБ” (dolna krawędź giloszowego pasa na górze waloru) oraz liczba „100” (górna krawędź giloszowego pasa na dole waloru), na rewersie powtarzający się tekst „НБРБ” (dolna krawędź giloszowego pasa na górze waloru) oraz liczba „100” (górna krawędź giloszowego pasa na dole waloru); ▸ tło antykseryczne; ▸ nitka zabezpieczająca - powtarzający się napis „НБРБ” oraz jego odbicie lustrzane (banknoty wydrukowane po 2011 roku nie posiadają nitki zabezpieczającej); ▸ recto-verso - elementy ozdobnej grafiki widocznej na awersie z prawej strony budynku wydrukowane po obu stronach banknotu, uzupełniają się pod światło, tworząc całość; ▸ efekt kątowy - na awersie z prawej strony budynku widoczny w zależności od kąta patrzenia tekst „РБ” (Рэспубліка Беларусь) w układzie pionowym; ▸ oznaczenie dla niewidomych - na awersie w lewym dolnym rogu dwa równoległe do siebie prostokąty i kropka o wypukłych brzegach; ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle podczerwonym - na awersie widać wyodrębnione pole z efektem kątowym, poniżej którego znajduje się fragment pasa giloszowego, lewa połowa rozety giloszowej z liczbowym oznaczeniem nominału „100” w pobliżu górnego marginesu wraz z fragmentem giloszowego pasa zawierającego prawą częścią tekstu „БЕЛАРУСЬ”, na rewersie seria wraz z numeracją oraz nitka zabezpieczająca (widoczna tylko w banknotach wydrukowanych przed 2011 rokiem); ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle ultrafioletowym - włókna zabezpieczające zatopione w masie papierowej w kolorze czerwonym i niebieskim, na awersie widoczny budynek i nitka zabezpieczająca w kolorze zielonym, na rewersie cyfrowe oznaczenie nominału w kolorze zielonym oraz seria i numeracja w prawym górnym rogu w kolorze czerwonym.
Uwagi:	W 2000 roku przeprowadzono na Białorusi denominację w proporcji 1000:1. Walor ten jest wzorowany na banknocie 100000 rubli z 1996 roku. Oprócz zmniejszenia liczby zer w nominale można zaobserwować nieco inną kolorystykę waloru. W 2011 roku na Białorusi przeprowadzono modyfikację serii banknotów będących w obiegu. Szata graficzna i kolorystyka banknotu pozostała bez zmian. Zmodyfikowane walory pozbawiono nitki zabezpieczającej.

Banknot 100 rubli z 2000 roku w podczerwieni

Banknot 100 0rubli z 2000 roku w podczerwieni

Banknot 100 rubli z 2000 roku w ultrafiolecie

Banknot 100 0rubli z 2000 roku w ultrafiolecie

‹ Wstecz

Do opisu banknotu wykorzystano informacje z strony internetowej whereminsk.by i Wikipedii be.wikipedia.org