20000 rubli 1994 - Białoruś

Nominał:	20000 rubli
Data emisji:	1994
Seria i numer:	АЗ 3572697
Wymiar:	150 mm x 69 mm
Znak wodny: Wielotonowy, w niezadrukowanym polu Baszta Kamieniecka, stanowiąca wieżę zamkową w Kamieńcu na Białorusi, zwaną Białą Wieżą (biał. Белая вежа, Bielaya Vieža). Baszta ta wybudowana w stylu gotyckim stanowi główną atrakcję turystyczną Kamieńca. Stoi ona na wzgórzu nad rzeką Leśną i pierwotnie była otoczona palisadą. Została wybudowana w latach 1276-1288 przez Aleksego na planie koła o średnicy 13,5 m, o grubości ścian 2,5 m i wysokości 30 m z rozkazu księcia wołyńskiego Włodzimierza Wasilkowicza. Budowlę wieńczą blanki, a ściany posiadają nieliczne wąskie i wysokie strzelnice. Okna zostały tak zaprojektowane, aby podczas oblężeń wpadało do nich światło. Wnętrze budowli zostało podzielone na 5 kondygnacji dzięki drewnianym pomostom. Od trzeciej kondygnacji na górę prowadzą ceglane schody. Gród wraz z wieżą został zajęty przez Litwinów w 1319 roku. Położenie geograficzne na kamienistym wzgórzu przyczyniło się do odparcia pustoszących ziemie brzeską ataków Krzyżaków w latach 1373, 1375 i 1379. Książę mazowiecki Janusz I Stary w 1382 roku wraz z wojskiem zajął Kamieniec, który w wianie otrzymał od żony Danuty Anny. Rok później zajął go książę litewski Władysław Jagiełło i przekazał go Witoldowi Kiejstutowiczowi. W 1390 roku Jagiełło ponownie zdobył Kamieniec opanowany przez skłóconego z nim Witolda, który przystał do krzyżackiej krucjaty przeciw Polakom. Jagiełło przekazał gród polskiemu rycerzowi Zyndramowi z Maszkowic. W 1500 roku fortyfikacja oparła się konnicy tatarskiego chana Mengli Gireja. Lata 1654-1667 przyczyniły się do zniszczeń części zabudowań. Był to wynik wojny polsko-moskiewskiej. Obecnie wieża od 1960 roku mieści w swoim wnętrzu muzeum regionalne. Jest to wyjątkowy zabytek, gdyż jest to jedyna tego typu budowla z XIII jaka przetrwała do czasów współczesnych na Białorusi (podobne wieże w Grodnie, Nowogródku nie przetrwały próby wieków).
Awers: W centrum wizerunek fasady budynku Narodowego Banku Republiki Białorusi w Mińsku. Bank ten pełni funkcję banku centralnego. W 1922 roku został powołany do życia Białoruski Bank Republikański przez Radę Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR. Faktyczną władzę nad instytucją sprawował Bank Państwowy ZSRR. Dopiero od 1990 roku bank ten mógł cieszyć się niezależnością od władz rosyjskich, gdyż Białoruś uzyskała niepodległość. Sam budynek został zbudowany w latach 1947-1995 według projektu architekta M. Parusnikova. Monumentalność i wspaniałość budowli została podkreślona dzięki połączeniu motywów klasycyzmu i renesansu. Z prawej i lewej strony budynku w rozetach giloszowych cyfrowe oznaczenie nominału. Na górze waloru w ramce giloszowej tekst „НАЦЫЯНАЛЬНЫ БАНК РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ РАЗЛІКОВЫ БІЛЕТ”. W prawym górnym rogu skrót „НБРБ”. Pod grafiką prezentującą bank cyfrowe oznaczenie nominału, „20000”, pod którym zamieszczono słowne oznaczenie nominału „ДВАЦЦАЦЬ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ”. Rok emisji „1994” zamieszczono w prawym dolnym rogu w rozecie giloszowej. Druk w kolorze zgniłozielonym i brązowym - wklęsłodruk. Poddruk offsetowy pomarańczowy, zielony i zielony.
Rewers: W centrum lekko z prawej strony w rozecie giloszowej wizerunek jeźdźca na koniu, który widnieje na godle Białorusi z lat 1991-1995. Herb ten nazywany Pogonią jest obecnie symbolem narodowym Litwy. Na górze widnieje napis „ДВАЦЦАЦЬ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ”. Po obu stronach herbu na dole cyfrowe oznaczenie nominału „2000” w kolorze granatowym. Druk w kolorze brązowym i niebieskim. Poddruk offsetowy pomarańczowy i słomkowy.
Podpis:	СТАРШЫНЯ ПРАЎЛЕННЯ (Prezes Zarządu): Станислав Богданкевич (Stanisław Bogdankiewicz)
W obiegu:	od 28 grudnia 1994 do 1 stycznia 2001 (wymiany banknotu można było dokonywać do 31 grudnia 2003 roku)
Drukarnia:	Московская печатная фабиика Гознак „GONZAK”, Moskwa
Klauzula:	Падробка разліковых білетаў Нацыянальнаг Банка Беларусі праследуецца па закону
Zabezpieczenia:	Do zabezpieczeń można zaliczyć: ▸ mikrodruki - na rewersie powtarzające się cyfry „20000” (4 linijki na dole waloru z lewej i prawej strony napisu „ДВАЦЦАЦЬ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ”), na rewersie powtarzające się cyfry „20000” (4 linijki na dole waloru z lewej i prawej strony cyfr „20000”); ▸ nitka zabezpieczająca zatopiona w masie papierniczej; ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle podczerwonym - na awersie widać górną część budynku, cyfrę „20000” z lewej strony waloru, napis „ДВАЦЦАЦЬ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ” w pobliżu dolnego marginesu oraz rok w prawym dolnym rogu, na rewersie ozdobny pas na dole i górze, klauzula, napis „ДВАЦЦАЦЬ ТЫСЯЧ РУБЛЁЎ” na górze waloru, prawa seria i numeracja, rozeta w centrum i z lewej strony oraz linie z mikrotekstem w dolnym fragmencie banknotu; ▸ zabezpieczenia widoczne w świetle ultrafioletowym - włókna zabezpieczające zatopione w masie papierowej, na awersie rozety giloszowe z lewej i prawej strony budynku, podpis Prezesa Zarządu oraz liczbowe oznaczenie nominału „20000” w prawym górnym rogu w kolorze zielonym, na rewersie rozeta giloszowa z Pogonią, liczbowe oznaczenie „20000” z lewej i prawej strony na dole waloru oraz rozeta giloszowa w lewym dolnym rogu w kolorze zielonym, seria i numeracja w lewym górnym rogu w kolorze pomarańczowym.
Ciekawostki:	Banknot ten mimo zmiany godła Białorusi 7 czerwca 1995 roku oraz odwołania Stanisława Bogdankiewicza ze stanowiska szefa Narodowego Banku Republiki Białorusi tego samego roku pozostał prawnym środkiem płatniczym do 1 stycznia 2001 roku.

Banknot 20000 rubli z 1994 w podczerwieni

Banknot 20000 z rubli 1994 w podczerwieni

Banknot 20000 rubli z 1994 w ultrafiolecie

Banknot 20000 z rubli 1994 w ultrafiolecie

‹ Wstecz